عاشقان فرمان فتحعليان

چه روزها که یک به یک غروب شد، نیامدی        

      چه اشکـها که در گلـو رسوب شد، نیامدی

خلیل آتشین سخن، تبر به دوش بت شکن         

      خدای ما دوباره سنگ و چوب شد، نیامدی

برای ما که خسته ایم و دل شکسته ایم که نه      

     ولی بـرای عـده ای چـه خـوب شد نیامدی

تمـام طـول هـفتـه را در انـتـظار جـمـعـه ایم        

       دوبـاره صـبــح، ظـهــر، غــروب شد، نیامدی

مهدی جان پس کی می آیی؟ من گناهکار از دوری تو سوختم.